چشم آلوده کجا دیدن دلدار کجا

                                                                   دل سرگشته کجا وصف رخ یار کجا

قصه عشق من و زلف تودیدن دارد

                                                                    نرگس مست کجا همدلی خار کجا

ای کاروان آهسته ران، کارام جانم می رود

وان دل که با خود داشتم، با دل ستانم می رود

در رفتن جان از بدن، گویند هر نوعی سخن

                                         من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود